„Zamiast przygotowywać drogi dla autonomicznych pojazdów, przygotowujmy je dla autonomicznych dzieci’ – to była myśl przewodnia mojej rozmowy z redaktor naczelną portalu MAGAZIF.com – Katarzyną Księżopolską, którą przeprowadziłyśmy w ramach Łódź Design Festival.
Ogromnie cieszę się, że rozmawiamy na temat dzieci, że poświęcona jest mu konferencja, której patronami są Ministerstwo infrastruktury, Ministerstwo Funduszy i Polityki Regionalnej, Rzecznik Praw Dziecka, Ministra ds. Polityki Senioralnej. I że w tym gronie, jako partner, znalazła się organizacja zajmująca się dziećmi w przestrzeni miejskiej, którą tworzę.
Podczas konferencji „Dzieci i seniorzy w transporcie publicznym” organizowanej przez Centrum Unijnych Projektów Transportowych, wygłoszę wystąpienie otwierające wydarzenie oraz poprowadzę dyskusję „Jak zapewnić dzieciom komfort podróży w środkach transportu zbiorowego i w przestrzeni około transportowej?”.
Tym razem pojechałam jako uczestniczka. Organizatorzy konferencji – miasto Bratysława i bratysławski Instytut Metropolitarny zaprosili mnie jako ambasadorkę.
Czy wiemy, jak wygląda miasto z perspektywy dziecka, jak brzmi, jak pachnie? Co powinno się zmienić, by było przyjazne, a dzieci czuły się w nim bezpiecznie? Zapraszamy do Miasta Dzieci!
Podczas 14. Biennale Europejskich Miast i Planistóe zorganizownego przez ECTP-CEU (European Council of Spatial Planners-Conseil Européen des Urbanistes) oraz Italian Istituto Nazionale di Urbanistica (INU) opowiem o moim projekcie cityforchildren.pl.
Cityforchildren.pl zostało wybrane wśród innych europejskich innowacji do pokazania podczas New European Bauhaus Festival w Brukseli.
6-7 marca zapraszam na konferencję zamykając projekt CoMobility. Drugiego dnia wezmę udział w panelu „Strategiczne partycypacyjne zarządzanie miastem… Jak współtworzyć przestrzeń miejską w sposób zrównoważony, dbając o potrzeby wszystkich grup społecznych?”.
Posłuchajcie:SpotifyApple PodcastGoogle PodcastYouTube
W mojej pracy z dziećmi przyjęłam rolę (nie)edukatorki. Nazywanie siebie inaczej byłoby nie w porządku, ponieważ podczas naszych spotkań to ja uczę się od dzieci. Dopiero słuchając ich, dając uwagę temu, co mają do powiedzenia i jakie mają potrzeby, mogę pokazać im, jak ważne jest uwrażliwienie na potrzeby innych – również w przestrzeni miejskiej.
